John Green - Szukając Alaski

„Spędzasz całe swoje życie w labiryncie, zastanawiając się, jak któregoś dnia z niego uciekniesz i jakie niesamowite to będzie uczucie, wmawiając sobie, że przyszłość pomaga ci przetrwać, ale nigdy tego nie robisz. Wykorzystujesz przyszłość, aby uciec od teraźniejszości.”

„Wszyscy palicie dla przyjemności. Ja palę po to, żeby umrzeć.”

Co w naszym życiu możemy nazwać labiryntem? Życie? Śmierć? A może jest to zupełnie coś innego? Alaska Young uważała, że tym labiryntem jest cierpienie. Zło czynione przez ciebie i wobec ciebie. Zatem jak wydostać się z labiryntu cierpienia? Jedno jest pewne: Jest ono wszędzie tam, gdzie jesteśmy my.

John Green to pisarz, którego nie sposób nie pokochać. Jego książka pt. „Szukając Alaski” wywarła na mnie niebywałe wrażenia, a tym samym stała się jedną z moich ulubionych.

„Szukając Alaski” to powieść o pierwszej miłości, która wywraca nasz świat o 180 stopni, o pierwszej przyjaźni, której nie zapomni się do końca życia oraz o młodzieńczym smakowaniu życia.

Miles mieszkając na Florydzie nigdy nie miał prawdziwych przyjaciół. W wieku 16 lat postanowił pójść w ślady ojca i rozpocząć naukę w liceum Culver Creek w Alabamie, a tym samym poszukać „Wielkiego Być Może” i poznać prawdziwy smak życia z dala od rodziców. Tam też poznał Alaskę - bezkompromisową, głęboko nieszczęśliwą dziewczynę, ironicznego Pułkownika i tajemniczego Takumiego. Przyjaciele biorą od życia jak najwięcej mogą, świetnie się bawią, wchodzą w poważne związki i odkrywają tematy tabu. Ale sielanka nigdy nie trwa wiecznie. Wkrótce w życiu Milesa dochodzi do tragedii. Czy to sprawi, że jego życie całkowicie pochłonie labirynt cierpienia?

Charlotte Rogan - Zgubieni

„Ludzie się rodzą, cierpią i umierają. Dlaczego wydaje się wam, że zasłużyliście na coś więcej?”

„Życie polega na niepohamowanym spadaniu.”

Jak wiele jesteśmy w stanie zrobić, by ratować własne życie w obliczu katastrofy? Poddamy się, czy będziemy walczyć do końca o przetrwanie?  

Niespełna dwa lata po zatonięciu Titanica, na pokładzie Cesarzowej Aleksandry wybucha pożar. Spanikowani pasażerowie wyskakują do wody, a tylko szczęściarzom udaje się dostać do łodzi ratunkowych. Jedną z nich jest Grace Winter, która od miesiąca jest szczęśliwą żoną bogatego bankiera. Niestety jej mąż nie płynie wraz z nią. Jak się wkrótce okazuje, szalupa Grace jest przeciążona i zaczyna brakować żywności. W tym momencie trzeba zdecydować kto przetrwa, a kto poświęci się dla innych. Duży wpływ ma na to tajemniczy i nieczuły kapitan łodzi. Już od pierwszych stron wiemy, że Grace udaje się przeżyć, ale czeka ją jeszcze sprawa sądowa. Za swoją winę kobieta może trafić na długie lata do więzienia. Co wydarzyło się na łodzi? Jakie tajemnice kryje kapitan szalupy ratunkowej i historia Cesarzowej? Jak potoczy się proces?

Jodi Picoult - Bez mojej zgody

„Każdy człowiek w życiu staje na rozdrożu. Są to momenty, kiedy zapadają ważne, rozstrzygające decyzje – a często podejmuje się je zupełnie bezwiednie.”

„To, że chcesz być sobą, nie oznacza, że jesteś złym człowiekiem.”

Często nie zdajemy sobie sprawy z tego jak kruche jest nasze życie. Wydaje się nam, że skoro mamy wszystko, to nic złego nie może nam się przytrafić. Prawda jest niestety inna, co pokazuje nam Jodi Picoult w swojej książce pt. „Bez mojej zgody”.

Jodi Picoult jest jedną z tych pisarek, o której słyszeli już chyba wszyscy. W swoich dziełach porusza ciężkie i bardzo życiowe tematy. Dzięki temu jej prace czyta się z chęcią i zaciekawieniem. Tak też jest w przypadku „Bez mojej zgody”.

Sara i Brian Fitzgerald są szczęśliwym małżeństwem z dwójką dzieci. Niestety ich spokój zostaje zburzony, gdy dowiadują się, że ich dwuletnia córeczka Kate zachorowała na ciężką odmianę białaczki, a żadne z nich nie może jej pomóc. W związku z tym decydują się na trzecie dziecko, które będzie poczęte w sztuczny sposób, by mogło oddać siostrze krew pępowinową. Lata mijają, a choroba postępuje, raz po raz się zatrzymując. Rośnie też zapotrzebowanie na krew, którą oddaje siostrze ich najmłodsza córka Anna. Kiedy okazuje się, że potrzebny będzie przeszczep nerki, 13-letnia dziewczyna decyduje się zaskarżyć rodziców i wnieść pozew do sądu o możliwość decydowania o swoim ciele. Jak potoczy się ta sprawa? Kto ją wygra? Czy rodzina zostanie rozbita?

Waris Dirie, Cathleen Miller - Kwiat Pustyni

"Poznałam, że szczęście to nie to, co mam, bo nie miałam nic, a byłam szczęśliwa."

„Jeżeli zaczniesz się przejmować porażkami, rozpadniesz się na kawałki.”

Czy kiedykolwiek słyszeliście co to jest obrzezanie? Jeśli nie, to biografia Waris Dirie pt. „Kwiat Pustyni” świetnie przybliży Wam ten wstrząsający temat, ale też otworzy oczy na wiele innych.

Waris Dirie to somalijska modelka, która w wieku 5 lat została obrzezana. Kiedy miała 13 lat postanowiła uciec do Mogadiszu przed niechcianym małżeństwem. Tam dostałam szansę wyjazdu do Londynu, gdzie początkowo przez 4 lata pracowała jako służąca, a następnie rozpoczęła swoją karierę w modelingu. Nieważny paszport sprawił, że musiała poślubić brata swojej przyjaciółki, który okazał się dla niej dużym problemem w późniejszym czasie. Kiedy sprawa z papierami nie stała już na przeszkodzie, Waris wyjechała do Nowego Jorku, a jej kariera nabrała tempa.

Zaczynamy!

„Rób to, co kochasz. I nigdy nie czyń z pasji obowiązku.”

Hej! Nazywam się Kamila (Kami). Mam 16 lat (no…bez miesiąca). Moją wielką pasją są książki. Nałogowo je czytam odkąd skończyłam 5 lat. W każdym dziele staram się odnaleźć cząstkę siebie, co pomaga mi we wczuciu się w opisywane wydarzenia, przez co mogę lepiej zrozumieć ich treść. Poza czytaniem kocham dobrą muzykę i filmy. Od jakiegoś czasu zastanawiałam się nad tym, czy nie założyć bloga, na którym mogłabym się dzielić swoją opinią dotyczącą książek, może filmów, przez co ułatwiłabym trochę wybór lektury. Niestety nigdy nie mogłam się przełamać. Jednak ostatnio znalazłam (a raczej to on znalazł mnie) pewnego bloga tego typu, który mnie zmotywował i TADAM.

Mam nadzieję, że spodoba się Wam moja praca.

Xoxo